Dit sociaal akkoord is beter voor iedereen – Volkskrant

Volkskrant 20 juni 2017 ‘Dit sociaal akkoord is beter voor iedereen’

Opiniestuk van Hans Biesheuvel en Mei Li Vos en Martin Pikaart (AVV).

Er is een nieuw sociaal akkoord. Dat is nodig omdat het vorige akkoord niet de gewenste doelen bereikte. Flexwerkers kregen minder zekerheid, ontslag werd nog strikter en van een leven lang leren is nog steeds niets gekomen. Een van de redenen waarom dat akkoord van 2013 niet werkte was dat er geen rekening werd gehouden met het kleinbedrijf. 93% van de ondernemingen in Nederland heeft tussen de 1 en 50 werknemers; daar is geen afdeling personeelszaken en er loopt geen batterijtje juristen rond.

We presenteren dit aan het kabinet, met de aanbeveling om bij de uitwerking veel meer belanghebbenden te betrekken. Het energieakkoord is zo ook tot stand gekomen, en dat akkoord wordt veel meer gedragen. Wij zijn voor de overlegeconomie, maar tegen de huidige polderpartners, omdat zij niet representatief zijn voor de werkenden in het Nederland van nu.

In het kort een aantal voorstellen:

WWZ: compenseer de flexwerker

Een flexwerker bouwt vanaf dag één ontslagvergoeding op. Dat gebeurt degressief: hoe korter het contract, hoe meer hij of zij opbouwt. Dat maakt het aanbieden van korte contracten duurder voor de werkgever. Aan de andere kant: het aanbieden van een vast contract wordt goedkoper. Zo verkleinen we het kostenverschil tussen vast en flex, maar belangrijker nog, compenseren we de flexwerker voor de flexibiliteit.

Apart ontslagregime voor kleinbedrijf

Het nieuwe ontslagregime knelt te veel voor het kleinbedrijf, het is duur, star en vergt veel extra administratie. Kleine werkgevers kunnen hier niet mee uit de voeten. Voor bedrijven tot 50 medewerkers stellen we een goedkoper en verlicht ontslagregime voor.

Bij ontslag via UWV wegens bedrijfseconomische redenen krijgt een medewerker maximaal twee maanden salaris mee.

Bij ontslag via de rechter krijgen werkgever en werknemer zekerheid dat het contract ontbonden kan worden tegen een billijke vergoeding. Door de ontslaggronden te verruimen bestaat er meer ruimte voor maatwerk en blijven werknemer en werkgever niet langer tot elkaar veroordeeld als ze niet meer door een deur kunnen.

Loondoorbetaling bij ziekte

Twee jaar lang loon doorbetalen voor een zieke werknemer is een te grote last voor kleine bedrijven. Dat risico moeten we verminderen. Na een jaar betalen we de zieke werknemer weer uit de collectieve pot. Kleine werkgevers betalen de eerste zes weken, en kunnen de periode tot een jaar ook weer collectief verzekeren. De werknemer die ziek wordt merkt er niets van, die behoudt dezelfde rechten. Door een premiedifferentiatie wordt goed werkgeverschap ten aanzien van gezondheid en arbeidsvoorwaarden beloond.

WOW

Een leven lang leren wordt niet bevorderd door de systematiek van de O&O fondsen. Schaf ze af en stop het geld in het Nationaal Scholingsfonds. Iedere werkende bouwt trekkingsrechten in op, zzp’ers kunnen kiezen of ze meedoen. Daar kan hij of zij zelf bij: er hoeft niet een ingewikkelde individuele aanvraag bij een sector gedaan te worden waarbij de kans op honorering nihil is. In arbeidscontracten wordt een ontwikkelingsplicht opgenomen: een werkgever mag van een werknemer vragen om zich te ontwikkelen en de scholingspot aan te spreken. We hebben al een naam voor de wet die dit regelt: de WOW, de Werkende Ontwikkelingswet.

In het sociaal akkoord staan ook voorstellen over de verruiming van de ketenbepaling, re-integratie van zieke medewerkers, gelijke opzegtermijnen, zzp’ers, pensioen, cao’s en over het beperken van onwenselijk gebruik van het verlicht ontslagregime bij payroll, Het nieuwe kabinet kan wat ons betreft aan de slag, en betrekt dan andere relevante partijen bij de omzetting in wetgeving. Ook staat de vraag centraal of de wetten begrijpelijk en uitvoerbaar zijn. Dat wordt wel eens vergeten als met de beste bedoelingen mooie compromissen worden gesmeed.