• We moeten onszelf promoveren
De column van Marc Lammers op de Telegraaf.nl
donderdag 28 november 2013
Degradatie is in de sportwereld een spookbeeld waar spelers en coaches van wakker kunnen liggen.
Vorig seizoen dreigde het herenteam van ‘mijn cluppie’ HC Den Bosch uit de hoofdklasse te duikelen. Halverwege het seizoen mocht ik het roer overnemen om het dreigende onheil af te wenden. Een ‘mission impossible’, zo werd het door deskundigen ingeschat. Maar juist het feit dat anderen het voor onmogelijk achtten was voor het team en mijzelf de aanleiding om met uiterste inspanning deze missie te voltooien. En met succes. Heren 1 werd behouden voor de hoofdklasse, waar inmiddels een veilige positie in de middenmoot is bereikt.
Toch heb ik het gevoel dat we in Nederland onszelf aan het degraderen zijn. Zeker nu ik in het buitenland werk (als bondscoach van de hockeyheren van België) kijk ik anders naar ons land. Internationaal bewijzen we onszelf geen dienst, als land van drugs, kinderporno, politieke instabiliteit en rammelende (en rommelende) banken. Daarom pleit ik voor een ‘mission impossible’ voor ons land: de Olympische Spelen in 2028. Een plan dat door politieke onenigheid in de ijskast is beland. Haal het maar tevoorschijn, want een dergelijke onmogelijke missie hebben we als land nodig.
Een Griekse filosoof zei tweeduizend jaar geleden al: “Iedereen wist dat het niet kon, totdat er iemand kwam die dat niet wist”. Zo werk ik al jaren. Hoe onmogelijker de opgave, des te groter de voldoening. Nederland is toe aan iets onmogelijks. We moeten onszelf weer eens promoveren. Iedereen laten roepen dat het niet kan, maar het daarom zelf juist beetpakken.
En die Olympische Delta Spelen (zoals ik ze zou noemen) in 2028, zijn die dan in Amsterdam of Rotterdam? In geen van beide! Die zijn in Noordzeedam, een schiereiland in de Noordzee, ter hoogte van Delft. Aangelegd door onze internationale trots, de Nederlandse bagger- en kustwerkkampioenen. Het Olympisch dorp drijft, dankzij de nieuwste technieken uit de Nederlandse bouwwereld en we gebruiken onderwaterstromingen om energie op te wekken.
De stadions zijn niet alleen multifunctioneel, maar ook flexibel gebouwd, zodat ze na de Spelen elders kunnen worden neergezet. Of we bouwen ze op grote pontons, waarmee ze na de Spelen versleept kunnen worden naar andere oorden, voor andere toernooien. Zo maken ze de weg vrij om na de Spelen Noordzeedam om te bouwen tot de nieuwe luchthaven van Nederland, de grootste ‘reizigers-hub’ van Europa.
Iedereen in ons land heeft weer een ‘groter doel’ om naartoe te werken, de promotie van ons land is niet langer een kaasmeisje en een Delftsblauw molentje, maar een promotie die het resultaat is van ‘promoveren’! Geen SMART-doel, maar een SMOOTH-doel: Specifiek, Meetbaar, Onacceptabel, Onrealiseerbaar, Tijdsgebonden en Heruitvindend. We zijn niet voor niks al eeuwen de innovatieve veroveraars!
Waarschijnlijk denkt u nu: “Leuk hoor Marc, maar iedereen snapt toch wel dat dat niet kan?!……” Geen idee.