ONL voor Ondernemers heeft sinds kort twee nieuwe bestuursleden, waaronder Marloes de Ruiter, directeur Weprocess B.V. in Zoetermeer. “Met de vraagstukken waar ONL zich mee bezighoudt, houden mijn klanten zich ook bezig”, zegt De Ruiter.
Kun je iets vertellen jezelf en ervaring als ondernemer?
“Ik heb een Engelstalige studie internationale Marketing en Communicatie gedaan op Hogeschool InHolland in Den Haag. Ik wilde altijd in de Public Relations (PR) werken en als ik iets wil, ga ik ervoor. Ik liep stage bij Spice PR, hét mode pr-bureau in Amsterdam. Na mijn afstuderen was de arbeidsmarkt heel moeilijk en was ik blij dat ik aan de slag kon als Office Manager bij ISense ICT Professionals. Ik stroomde al snel door naar de marketingafdeling. Daarna heb ik een aantal jaren gewerkt bij een pr-bureau. Toen wilde ik graag de overstap maken naar de klantzijde. Ik ben bij een groothandel gaan werken, Cemex. Daar kwam ik in aanraking met IT, data, e-commerce en social media. Ik ben mij hier verder in gaan ontwikkelen. Tot op de dag van vandaag is deze inmiddels internationale groep mijn klant bij Weprocess B.V., dat ik in 2018 heb opgericht. Ik houd mij bezig met de digitale transformatie van bedrijven. We zijn echt een sparringpartner voor managementteams en de boardroom en slaan de brug naar een oplossing. De digitale stem en digitale generaties zijn vaak niet vertegenwoordigd in de boardroom en wij proberen organisaties klaar te stomen voor de nieuwe wereld, technologie en generaties. Ik ben een vrouw in een enorme mannenwereld, maar ik denk wel dat dat hard nodig is. Weprocess B.V. heeft drie man in dienst, maar werkt met een team van vijf medewerkers. In 2017 startte ik ook Zoetermeerse Zakenvrouwen; dat is later in een stichting omgezet. Daar ben ik inmiddels niet meer bij betrokken, maar het bestaat nog steeds.”
Waarom ben je toegetreden tot het bestuur van ONL?
“Ik werd getipt over de vacature. Wie niet waagt, die niet wint. Zo is het gekomen. De brug die ONL slaat naar de politiek spreekt mij aan. Dat is heel belangrijk, omdat er vaak wet- en regelgeving ontstaat zonder de volledige context van ondernemers hierin te verwerken. Ik heb ook dat gezien bij het transportbedrijf van mijn familie. Dan werd bijvoorbeeld de regelgeving voor tachografen, apparaten die de rij- en rusttijden van chauffeurs van vrachtwagens en bussen registreren, veranderd. Dat soort zaken kunnen in de praktijk een heleboel overhoophalen bij ondernemers en hun werknemers. Soms is die drie kwartier rusttijd niet handig, bijvoorbeeld omdat je in de file staat. Daarna wil je gewoon naar huis rijden. Loondoorbetaling bij ziekte is ook een enorme kostenpost. Van dat soort wet- en regelgeving kan ik als ondernemer soms best een beetje boos worden.”
Wat hoop je dat ONL de komende jaren bereikt?
“Ik hoop dat we als ONL nog meer te boek gaan staan als organisatie die zaken voor elkaar krijgt en die de stem van de ondernemer laat horen. Ik wil me ook hardmaken voor digitalisering en educatie richting de Haagse politiek. Daar wordt veel te weinig over gesproken, maar er komt wel een hele hoop op ondernemers af als het gaat om cybersecurity, data en Artificial Intelligence (AI). Ik heb hier genoeg ideeën over; ook voor ONL zelf. Op het gebied van subsidieregelingen is ook nog een wereld te winnen. Het is een wirwar aan regelingen. Een ondernemer is al zo druk; (digitaliserings)subsidies kunnen helpen, maar dan moet je die wel toegankelijk en begrijpelijk maken. Ook moet er kritisch worden gekeken naar de huidige regelingen, zoals de WBSO, een fiscale regeling voor ontwikkelaars van software. Ik kan je een ding vertellen; we hebben genoeg software in de wereld. Software is vaak alweer verouderd als het op de markt komt, zeker door de komst van AI. Van meer software worden ondernemers niet beter, ze worden beter als ze software goed toe kunnen passen in hun bedrijf. Daar zou wat mij betreft meer de subsidiefocus moeten liggen. Op dit soort zaken wil ik mij de komende tijd richten.”
